TYTUŁ WPISU https://diam.pl/zawod-hostessy-na-co-musisz-sie-przygotowac/
W latach sześćdziesiątych XX wieku modelarstwo zaczęło zakładać agencje modelarskie. W całej Europie służby sekretariatu działały jak agenci modeli, pobierając od nich tygodniowe stawki za wiadomości i rezerwacje. W większości przypadków to modele były odpowiedzialne za własne rachunki. W Niemczech agenci nie mogli pracować za pewien procent zarobków, określani sami jako sekretarze.
Z wyjątkiem kilku modeli podróżujących do Paryża czy Nowego Jorku, podróże były dla modelu stosunkowo niespotykane. Większość modeli działała tylko na jednym rynku z powodu różnych przepisów prawa pracy regulujących modelowanie w różnych krajach. Jak być hostessą? Czytaj – Zawód hostessy – na co musisz się przygotować?
Lata 60. i początek przemysłu w rozwoju agencji hostess
W latach sześćdziesiątych XX wieku we Włoszech istniało wiele domów mody i magazynów mody, ale bardzo potrzebowały modeli. Włoskie agencje często wymuszają powrót do Włoch bez wizy służbowej, rezygnując z wynagrodzenia. Płaciliby oni również swoje modele w gotówce, które to modele musieliby ukrywać przed urzędnikami celnymi. Nierzadko w hotelach takich jak La Louisiana w Paryżu czy Arena w Mediolanie nierzadko zdarzało się, że w hotelowych pokojach policja szukała wizy służbowej. Nakłaniało się, że za najazdami stoją konkurencyjne agencje. Doprowadziło to wiele agencji do utworzenia ogólnoświatowych sieci kontaktów, na przykład Agencja Marilyn ma oddziały w Paryżu i Nowym Jorku.
Pod koniec lat sześćdziesiątych Londyn został uznany za najlepszy rynek w Europie ze względu na bardziej zorganizowane i innowacyjne podejście do modelowania. To właśnie w tym okresie modele zaczęły być nazwami domowymi. Modele takie jak Jean Shrimpton, Joanna Lumley, Tania Mallet, Celia Hammond, Twiggy, Penelope Tree i Pauline Stone zdominowały londyńską scenę mody i były dobrze opłacane, w przeciwieństwie do swoich poprzedników. Twiggy stała się twarzą’ 66.
Modelki i hostessy lat 60.
W tym czasie agencje modelowe nie były tak restrykcyjne co do reprezentowanych modeli, chociaż rzadko spotykane było podpisywanie krótszych modeli. Twiggy, który stanął na 6 centymetrach (168 cm) z popiersiem 32″ i miał chłopięcą fryzurę, przypisuje się zmieniającym się modelowym ideałom. W tym czasie zarabiała 80 funtów za godzinę, podczas gdy średnia płaca wynosiła 15 funtów tygodniowo.
W 1967 roku siedmiu czołowych agentów modelarskich w Londynie utworzyło Stowarzyszenie London Model Agents. Utworzenie tego stowarzyszenia pomogło ugruntować modelowanie i zmienić branżę mody. Nawet przy bardziej profesjonalnym podejściu do modelowania, nadal oczekiwano, że modelki będą miały włosy i makijaż zanim trafią na strzał. W międzyczasie agencje przejęły odpowiedzialność za materiały promocyjne i kreację marki modelu. W tym samym roku Wilhelmina Cooper otworzyła swoją własną agencję mody z mężem Wilhelmina Models. Do 1968 r.
Agencja FM i model 1 zostały ustanowione i reprezentowały modele w podobny sposób, jak robią to obecnie agencje. Do końca lat sześćdziesiątych XX wieku modelki były traktowane lepiej i zarabiały więcej. Jeden z innowatorów, Ford Models, był pierwszą agencją, która zajmowała się modelowaniem należnych im pieniędzy i często pozwalała młodocianym modelarzom, którzy nie mieszkali lokalnie, mieszkać w swoim domu, co było prekursorem modelowania mieszkań.